Δυστυχώς στην ίδια θέση για ακόμα μια φορά. Στην ίδια θέση που είχα φτάσει και το 2016 όταν και έφτασα σε σημείο να σταματήσω
το ποδόσφαιρο που αγαπούσα από μικρός.
Τελικά στον χώρο αυτόν ότι και να κάνεις όσα και να δώσεις όσα παιχνίδια και να πάρεις δεν θα δικαιωθείς ποτέ. Πάντα θα είναι πιο πάνω οι κλίκες και οι φιλίες.
Δεν θέλω να πω πολλά ούτε να αναλύσω καταστάσεις γιατί έτσι κ αλλιώς ο κόσμος βλέπει και ξέρει και τα νούμερα μιλάνε μόνα τους για άλλη μια φορά.
Ετσι κ αλλιώς όπως λέμε όλοι καθρέφτης είναι το γήπεδο. Φεύγω αυτή τη φορά οριστικά από το ποδόσφαιρο αφήνω πίσω μου μια ομάδα στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος με τη δεύτερη καλύτερη άμυνα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη διοίκηση της ομάδας στους συμπαίκτες μου και τους χωριανούς μου για όλα όσα ζήσαμε φέτος και την στήριξη που είχα. Μου έδωσαν την ευκαιρία να τιμήσω τη μνήμη του πατέρα μου φορώντας την φανέλα που κάποτε φορούσε αυτός.
Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αντιπάλους παράγοντες και φιλάθλους που αναγνώρισαν την αξία μου και είπαν πολλές φορές ωραία λόγια για μένα στα γήπεδα και στα αθλητικά σάιτ.
Τουλάχιστον όλα όσα πέτυχα στην ποδοσφαιρική μου σταδιοδρομία τα πέτυχα μόνος μου χωρίς να με βοηθήσει κανείς και να μου χαριστεί κανείς. Καλώς η κακώς δεν δίνω το δικαίωμα σε κανέναν να με εμπαίζει και να μη με σέβεται. Εύχομαι καλή συνέχεια στην ομάδα και να πετύχει τους στόχους της.
ΠΗΓΗ: Tasos Papanikolaou