Εικόνα από τα αποδυτήρια της ομάδας μετά το τέλος του σημερινού παιχνιδιού με τους παλμούς να είναι ανεβασμένους
και με τα μάτια μου να είναι κόκκινα από τα δάκρυα και την οργή που απέκτησα από το σημερινό παιχνίδι και από μια διαιτησία παρωδία η οποία με το έτσι θέλω έριξε τον Εορδαϊκό κατηγορία.
Ήθελα να είμαι ο τελευταίος ο οποίος θα κλείσει την πόρτα των αποδυτηρίων, ήθελα να μυρίσω τον ιδρώτα των και το αίμα των παικτών μου… να πάρω μια τελευταία «τζούρα» από αυτή την μυρωδιά που λατρεύω και ζω για να την μυρίζω κάθε Κυριακή όπως έχω συνηθίσει να κάνω εδώ και 3 χρόνια που αποτελώ κομμάτι αυτό του συλλόγου.
Σήμερα είδα πράγματα που με εξόργισαν , με πλήγωσαν , με νευρίασαν με έβγαλαν εκτός εαυτού. Σήμερα μαύρισε η ψυχη μου . Μαύρισε γιατί από ένα γήπεδο το οποίο σε όλη την διάρκεια της χρόνιας αριθμούσε 150-200 άτομα σήμερα γέμισε ασφυκτικά με 2000 κόσμο. Με μικρά παιδιά με οικογένειες με ανθρώπους μεγάλης ηλικίας με οπαδούς «παλιάς κοπής» οι οποίοι πήραν την αγαπημένη θέση τους πίσω από το τέρμα όπως νοσταλγικά θυμόμουν από μικρός όταν ο πατέρας μου πήρε από το χέρι και με πήγε στο γήπεδο και με έμαθε να αγαπω τον Εορδαϊκό ανιδιοτελώς και παθολογικά.
Άτιμο πραγμα το ποδόσφαιρο , ξεκινάς μια ποδοσφαιρική χρόνια από το καλοκαίρι χάνεις χρόνο, χρημα , φθείρεσαι ψυχολογικά , και στο τέλος σε κλεβουν τον κόπο και τον ιδρώτα σου . Στο τέλος όμως βλέπεις ένα γήπεδο ολόκληρο να χειροκροτά το δίκαιο , το έντιμο , το παντελόνατο ….κλείνεις τα μάτια σου , σφίγγεις την γροθιά σου και πεισμώνεις για να συνεχίσεις και να αποκτήσεις ξανά ότι σου στέρησαν κάποιοι ……… με το έτσι θέλω.
Οι ώρες αυτές είναι δύσκολες, πολλά μπορούν ειπωθούν μα δεν έχει κανένα νόημα πλέον.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω μεσα από την καρδιά μου αυτά τα παιδιά που έδωσαν την ψυχή τους στα γήπεδα,που τα αδίκησαν, που τα κορόιδεψαν, που τα υποτίμησαν και παρ όλα αυτά κάνανε πορεία πρωταθλητισμού.
Οι εικόνες με τα κλαμμένα προσωπα τους θα μου μείνουν για πάντα βαθιά χαραγμένες μέσα στην καρδιά μου. Και παράλληλα υπόσχομαι σ αυτά τα παιδιά το δάκρυ λύπης τους να το κάνω δάκρυ χαράς.
Μάγκες δεν ρίξατε εσείς τον Εορδαϊκό , άλλοι σας έριξαν.
Σήμερα δεν έχασε ο Εορδαϊκός αλλά το ελληνικό ποδόσφαιρο το οποίο «κολυμπάει» στα σκ@τ@.
Και να θύμαστε τα σκ@τ@ πάντα μένουν στο πάτο και στην αφάνεια και Εορδαϊκός ήταν, ειναι και θα είναι ότι πιο καθαρό υπάρχει σ αυτή την δύσμοιρη κατηγορία.
Θα ήθελα να παρακαλέσω τον φίλαθλο κόσμο της Εορδαιας να στήριξη αυτή την ομάδα , αυτόν τον πρόεδρο που όλη την χρόνια στήριζε την ομάδα και κράτησε την πιο έντιμη και καθαρή στάση. Να στηρίξει αυτά τα παιδιά που στην πλειοψηφία τους ήταν από την περιοχή και «μάτωσαν» για την φανέλα.
Ο Εορδαϊκό θα επιστρέψει γιατί δεν είναι ομάδα «πυροτεχνημα» και εχει δημιουργήσει κάτι υγιές και καθαρό.
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω όλο το τεχνικό τιμ και τον προπονητή της ομάδας κ.Νικο Κατακαλιδη ο οποίος αποτελεί «κόσμημα» για το ποδόσφαιρο της περιοχής με τις γνώσεις και το πάθος που έχει για αυτό που αγαπά και φυσικά θα ήθελα να ευχαριστήσω το Δ.Σ. του συλλόγου με τους οποίους περάσαμε τα πάντα μαζί…. Τα εύκολα και τα δύσκολα ..
Υγ: Τα κεφάλια ψηλά Σπαρτιάτες μου
ΠΗΓΗ: Mixalis Tsig
