Η σημερινή ήττα στην Κοζάνη ήταν "εντός προγράμματος". Πάντα μιλούσαμε και πάντα θα μιλάμε την γλώσσα της αλήθειας
για το καλό της ομάδας και μόνον. Χάσαμε από μια καλύτερη ομάδα, με παίκτες επαγγελματίες και μπάτζετ άνω του μισού "μύριου" , και το αναγνωρίζουμε. Βέβαια, η φοβική (κατά την άποψη μας) εμφάνιση του 1ου ημιχρόνου έδειξε να υπερεκτιμά τις δυνατότητες του αντιπάλου. Προπονητές δεν είμαστε αλλά την αποδίδουμε στην απειρία των παλικαριών μας και σε τίποτα άλλο. Η εμφάνιση του 2ου από την άλλη, με τις "καθυστερησουλες" των αντιπάλων, μας έδωσε ελπίδα για τη συνέχεια. Μη φοβάστε τίποτα και κανέναν. Σεβαστείτε τους αντιπάλους αλλά μην τους φοβάστε.Μπορειτε να πατήσετε τον κάθε αντίπαλο....
Παράπονο δεν έχουμε από τα παλικάρια μας σήμερα. Ξέρουμε ότι πάλεψαν , το είδαμε. Και τους ευχαριστούμε που ήρθαν στην κερκίδα, να μας χαιρετίσουν μετά από ήττα. Αυτό ήταν μάγκες η μεγαλύτερη νίκη. Το χειροκρότημα που από την καρδιά μας σας δώσαμε και η δική σας αναγνώριση για τα χιλιόμετρα που κάναμε. Μετά από ήττα. Εμείς νιώσαμε με αυτό γεμάτοι. Νιώσαμε σήμερα ότι παίκτες και κόσμος είμαστε μια οικογένεια. Έτσι θέλουμε να νιώθετε και εσείς. ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΗΤΤΕΣ ΜΑΖΙ.
Το πρωτάθλημα έχει παρα πολυ δρόμο ακόμη. Πείσμα , δουλειά, πολύ δουλειά, αγάπη για την φανέλα και υπομονή. Πολύ υπομονή. Από όλους. ΜΙα γροθιά όλοι μέχρι το τέλος του φετινού μαραθωνίου.
ΣΦΟΚ
