Ίσως είναι καλύτερα να αφήνεις τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους… Περιγράφουν καλύτερα από κάθε λέξη

και φράση τι μπορεί να νιώθεις πραγματικά για κάτι , όπως ακριβώς συμβαίνει στο δέσιμο το δικό μου με την ομάδα , την πόλη και τους φιλάθλους της Kozani FC!

Μετά από 3,5 χρόνια στην τρίτη μου θητεία στην ομάδα της Κοζάνης ήρθε η ώρα να την αποχαιρετήσω και εγώ έχοντας ζήσει πραγματικά τα πάντα .. Από την άνοδο στην SL2 μετά από 42 χρόνια μέχρι την ιστορική αδικία του πρωταθλήματος και τον περσινό υποβιβασμό δυστυχώς ξανά στην Γ’ εθνική  !

Ενα μεγάλο ευχαριστώ πρώτα από όλα στις δυο οικογένειες Κεντεποζιδη και Πετροχειλου , στον τεχνικό διευθυντή Πιτ Τσακιριδη και σ όλα τα μέλη της διοίκησης για την συνεργασία και την εμπιστοσύνη. Ακόμη ένα ευχαριστώ σ όλους όσους εργάστηκαν στα γραφεία, τους συμπαίκτες/ποδοσφαιριστές, προπονητές, γυμναστές, γιατρούς, φυσικοθεραπευτές, εργοφυσιολόγους, φροντιστές για αυτά που ζήσαμε αυτά τα χρόνια!

Εύχομαι οι άνθρωποι που θα ηγηθούν την νέα προσπάθεια της ομάδας  από εδώ και στο εξής να φέρουν νέες επιτυχίες στον σύλλογο και στην πόλη!

Εις το επανιδείν …

Υ.Γ. Paris Bakalis είχες δίκιο τελικά, ήταν η τελευταία μας βόλτα ..

ΠΗΓΗ: Nikos Bintsis