Η ξεγραμμένη από τους πάντες Ατλέτικο Μαδρίτης μετά από ένα ντεμαράζ θετικών αποτελεσμάτων κυριαρχεί στην Ισπανία
και λέει «ευχαριστώ» στα απανωτά δώρα των Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης.
ΠΗΓΗ: www.sport-fm.gr | Άγγελος Κρεμαστός
Ηφετινή σεζόν της La Liga εξελίσσεται σε σπουδαία… πρωταθληματάρα, καθώς στην κορυφή της βαθμολογίας επικρατεί ένας πόλεμος, ο οποίος δεν επιτρέπει να θεωρούμε πλέον κανέναν από τους διεκδικητές ως το φαβορί για τον τίτλο.
Μετά τα… όργια της Ατλέτικο το βράδυ του Σαββάτου (21/12) η ομάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε πήρε ένα απίθανό «διπλό» στην έδρα της Μπαρτσελόνα (2-1), για πρώτη φορά μετά το μακρινό 2006 και πλέον βρίσκεται μόνη στην κορυφή της βαθμολογίας την ώρα που κανείς δεν την υπολόγιζε. Ποτέ δεν πρέπει να ξεγράφεις τον «Τσόλο», γιατί αυτός μπορεί να βρει τον τρόπο εκεί που δεν τον περιμένεις να σε τιμωρήσει με τον πιο σκληρό τρόπο και οι «μπλαουγκράνα» το κατάλαβαν αυτό για τα καλά.
Πριν ξεκινήσει η χρονιά όλοι (και δικαίως) μιλούσαν για το γκρουπ των «Galacticos» που έχει χτίσει η Ρεάλ Μαδρίτης, με τους πρωταθλητές Ευρώπης να προσθέτουν σε ένα ήδη υπερπλήρες ρόστερ και τον Γάλλο σούπερ σταρ, Κιλιάν Εμπαπέ. Η επιτυχία έμοιαζε προδιαγεγραμμένη, όμως τα ονόματα και τα εκατομμύρια από μόνα τους δεν παίζουν ποδόσφαιρο και η συνύπαρξη όλων αυτών των αστέρων μέχρι στιγμής είναι ιδιαίτερα προβληματική. Τόσο που έχει ξεκινήσει ακόμη και η αμφισβήτηση προς το πρόσωπο του Κάρλο Αντσελότι, ενός προπονητή που έχει γράψει με χρυσά γράμματα το όνομα του στην ιστορία, όχι απλώς της «Βασίλισσας», αλλά και ολόκληρου του αθλήματος.
Στο ξεκίνημα της σεζόν η Μπαρτσελόνα δεν άργησε να ξεχωρίσει. Ο Χάνσι Φλικ έδειξε να ταιριάζει αμέσως στη νοοτροπία που θέλουν να υπηρετούν οι «μπλαουγκράνα» και ο Γερμανός πήρε στα χέρια του ένα σύνολο άμαθων ποδοσφαιριστών και το εκτόξευσε. Σιγά σιγά όμως φαίνεται πως τα πιτσιρίκια της Μπάρτσα έχουν αρχίσει να… κλατάρουν και η μία γκέλα διαδέχεται την άλλη.
Εδώ ακριβώς κάνει την είσοδο της η Ατλέτικο Μαδρίτης και ο Ντιέγκο Σιμεόνε. Η «ερυθρόλευκη» μεριά της Μαδρίτης χωρίς να προκαλέσει μεγάλο ντόρο εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις γκέλες των υπόλοιπων και ενώ δεν τους υπολόγιζε κανείς, μετά το φινάλε της 18ης αγωνιστικής βρίσκεται στην κορυφή με 41 βαθμούς και κοιτάζει τους πάντες αφ ? υψηλού.
Διαχρονικά η κριτική προς το πρόσωπο του Σιμεόνε είναι σκληρή και αμείλικτη για τον τρόπο παιχνιδιού της Ατλέτικο και την αμυντική προσέγγιση που έχει σε κάθε αναμέτρηση. Φέτος όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τα 33 γκολ είναι η κορυφαία επίδοση πίσω από τις Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ σαφώς τα 12 τέρματα παθητικό είναι τα λιγότερα στο πρωτάθλημα.
Το μέτριο ξεκίνημα στη σεζόν κορυφώθηκε στην εντός έδρας διάλυση από την Λιλ (3-1) για την 3η αγωνιστική της League Phase του Champions League με ανατροπή, ενώ στο αμέσως επόμενο παιχνίδι για το πρωτάθλημα ήρθε άλλη μία πικρή ήττα στην έδρα της Ρεάλ Μπέτις (1-0).
Εκεί ο Σιμεόνε πιθανότατα να έσφιξε ακόμη περισσότερο τη μαύρη του γραβάτα, θα έβαλε τις φωνές μέχρι και στα πετσετάκια που κρέμονται στα αποδυτήρια και η Ατλέτικο αναγεννήθηκε πριν ακόμη προλάβει να καεί.
Έκτοτε τρέχει ένα τρομακτικό νικηφόρο σερί 12 αναμετρήσεων σε όλες τις διοργανώσεις. Τα παιχνίδια που έπιασαν ταβάνι και ανάγκασαν τον «Τσόλο» να κάνει ασταμάτητα σπριντ στην άκρη του γηπέδου πανηγυρίζοντας, ήταν η φοβερή ανατροπή μέσα στη Γαλλία απέναντι στη Παρί Σεν Ζερμέν για τη κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, αλλά και η επιστροφή από την… κόλαση επί της Σεβίλλης. Μέσα στο «Μετροπολιτάνο» η ομάδα της Ανδαλουσίας κέρδιζε με 3-1 έως και το 62ο λεπτό, με την Ατλέτικο όμως να βγάζει αντίδραση πρωταθλητή και με τον Γκριεζμάν σε δαιμονιώδη φόρμα έκανε το 4-3 δημιουργώντας το απόλυτο χάος στις κερκίδες του γηπέδου. Το μυθικό «διπλό» με τον πιο Σιμεόνε τρόπο που θα μπορούσε να έρθει, δηλαδή δύο φάσεις και δύο γκολ, εννοείται και δεν χρειάζεται να αναφερθεί περαιτέρω.
Ο Γάλλος στα 33 του παραμένει καταλυτικός και δίνει ουσία στο ποδόσφαιρο της Ατλέτικο. Μπορεί τα επτά γκολ και οι τέσσερις ασίστ σε 18 ματς να μην λένε πολλά, αυτά όμως που κάνει στον αγωνιστικό χώρο δεν είναι εύκολο να τα περιγράψει κανείς με αριθμούς. Αν εν τέλει η φημολογία ότι στο τέλος της χρονιάς ο Γκριεζμάν θα αποχωρήσει ισχύει, τότε το πλήγμα θα είναι τεράστιο και έναν θρύλο δύσκολα μπορείς να τον αντικαταστήσεις. Η μοίρα όμως του χρωστάει να πανηγυρίσει ένα πρωτάθλημα με την Ατλέτι και ίσως αυτή να είναι η χρονιά του.
Ο πανάκριβος Χούλιαν Άλβαρες δείχνει να λατρεύει την ζωή στη Μαδρίτη, έχοντας σκοράρει 12 τέρματα, ενώ έχει μοιράσει και δύο ασίστ σε 26 παιχνίδια, με το ταβάνι του όμως να είναι ακόμη πιο ψηλά από αυτά που έχει δείξει μέχρι στιγμής. Αποκάλυψη της σεζόν αποτελεί ο Τζουλιάνο Σιμεόνε (γιός του Ντιέγκο), ο οποίος ακόμη δεν γράφει τρομερά νούμερα αλλά βγάζει το ίδιο πάθος στον αγωνιστικό χώρο με τον πατέρα του που βρίσκεται στον πάγκο και για την Ατλέτικο αυτό πολλές φορές είναι πιο σημαντικό από τα γκολ.
Μετά από αυτή την εκτός έδρας νίκη ήρθε και η τέλεια απόδειξη πως όλα αυτά μόνο τυχαία δεν είναι. Και όπως περιέγραψε με βαθιά συγκίνηση ο Σιμεόνε, μετά το φινάλε του παιχνιδιού: «Σήμερα είναι τα γενέθλια του πατέρα μου που έφυγε από την ζωή πριν δύο χρόνια και αυτό ήταν το τέλειο δώρο που θα μπορούσε να μου κάνει».
Όσο οι υπόλοιποι τρώγονται μεταξύ τους και με τα ίδια τους τα ρούχα, η Ατλέτικο θα συνεχίσει αυτή την ξέφρενη πορεία και στο τέλος κανείς δεν μπορεί να ξέρει το τι θα συμβεί.
ΠΗΓΗ: www.sport-fm.gr | Άγγελος Κρεμαστός
