Η νέα γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου "ΠΟ ΑΓΙΟΣ ΘΩΜΑΣ ΓΟΥΔΗ" συγκροτήθηκε υπό τη βάση της "ΑΕΖΙΓ Αθηνά"
και πλέον αποτελεί το γυναικείο ποδοσφαιρικό τμήμα του αντίστοιχου ιστορικού σωματείου.Από μικρή ηλικία θυμάται την κλίση της προς τα αθλήματα και ασχολήθηκε με την "Στρογγυλή Θεά".Το 2012 η Άρτεμις Κωνσταντιδελλη έγινε η πρώτη παίκτρια και αρχηγός της νεοφώτιστης Αθηνάς("Αθηνά ΑΕΖΙΓ",Γ'Εθνικη)ως μεσοεπιθετικός για εφτά χρόνια.Φυσικά οι αξιέπαινες αρετές της και τα κατορθώματα της δεν μπορούν να αμφισβητήσουν την αξία της προσωπικότητας της.Η Άρτεμις μιλά για το ποδόσφαιρο γυναικών,τις ανάγκες μιας σύγχρονης γυναίκας και τον τρόπο που βιώνει την πρωτόγνωρη κατάσταση που ζούμε και στέλνει το δικό της μήνυμα για έναν αγώνα των αθλητριών,προκειμένου να αντιμετωπιζονται από τους αρμόδιους φορείς και γενικότερα ως άνθρωποι και όχι με φυλετικά χαρακτηριστικά.
Εργατική και συνεπής σε συνδυασμό με την εμπιστοσύνη που αποπνέει στις συμπαικτριες της και το θερμό της χαμόγελο,την κάνουν να ξεχωρίζει στην ομάδα της Αττικής.Με δύναμη και θέληση αντικατοπτριζει μια σύγχρονη γυναίκα,η οποία δεν χάνει κανέναν από τους ρόλους της,προσπαθώντας να είναι επιτυχημένη σε όλους τους τομείς!Η προσωπική της συνέντευξη βάζει "φωτιά" με τις απόλυτα τεκμηριωμένες απαντήσεις της και θα συζητηθεί για τα καλά στα ποδοσφαιρικά στέκια αυτού του ευαίσθητου και συνάμα ταλαιπωρημενου χώρου!Αναλυτικά όσα δήλωσε:
1.Στον "αέρα" εδώ και ένα χρόνο παραμένει το ποδόσφαιρο γυναικών λόγω της πανδημίας του κορονοιού.Ποια είναι η γνώμη σου για την κατάσταση που βιώνει η χώρα μας εντός και εκτός γηπέδων;
"Αναντίρρητα βρισκόμαστε σε μια κατάσταση δύσκολη.Η χώρα νοσεί,κυριολεκτικά και μεταφορικά και η κοινωνία στη βάση της βιώνει ένα συνεχή,αδιόρατο φόβο,απειλητικό για τη ζωή και την ψυχική υγεία των ανθρώπων.Τα συνεχή λοκντάουν και η-πολλές φορές-ανεπιτυχής διαχείριση της υγειονομικής κρίσης από πλευράς κράτους επιβαρύνουν τη συνολική ψυχική υγεία των πολιτών και βεβαίως των αθλητών και αθλητριών.Από την άλλη,η ιδιαίτερα οικονομικά δύσκολη κατάσταση που διαμορφώνεται υπό αυτές τις συνθήκες,ενισχύει το αίσθημα της ανασφάλειας και του αβέβαιου για την πορεία μέλλοντος και επηρεάζει συνολικά την ανάπτυξη τόσο της κοινωνίας,όσο και του αθλητισμού.Η παρατεταμένη και δίχως σαφή χρονικό ορίζοντα αποχή από τα γήπεδα,είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική τόσο για τα σωματεία,όσο και για προπονητές και αθλητές.
Η πολιτεία μοιάζει να κωφευει στη φωνή βοήθειας του ερασιτεχνικου αθλητισμού,κοιτώντας αλλού και βάζοντας στον "πάγο" με κάθετο τρόπο κάθε είδους αθλητική δραστηριότητα,που θα μπορούσε να φανεί εξαιρετικά βοηθητική τόσο για το σώμα,όσο και για την πνευματική και ψυχική υγεία,αθλητριών,αθλητών και εν γένει αθλουμενων,κατά την περίοδο της πανδημίας.''
2.Οι ατομικές προπονήσεις βοήθησαν στη διατήρηση της φυσικής κατάστασης;Οι γυναικείες ομάδες μπορούν να τηρήσουν αυστηρά το υγειονομικό πρωτόκολλο για την επιστροφή τους στις ομαδικές προπονήσεις;
''Οι ατομικές προπονήσεις σίγουρα λειτουργούν θετικά ως προς τη διατήρηση της φυσικής κατάστασης,τηρουμένων όμως πάντα των αναλογιών.Περισσότερο μοιάζουν με "λύση ανάγκης" και έχουν τη μορφή μιας όσο το δυνατόν καλύτερης συντήρησης,κάτι που βέβαια είναι ιδιαίτερα σημαντικό στο πλαίσιο που βρισκόμαστε.Τα υγειονομικά πρωτόκολλα μπορούν να τηρηθούν με απόλυτη πειθαρχία από τα γυναικεία ποδοσφαιρικά σωματεία,φτάνει να υπάρξει η αντίστοιχη οικονομική στήριξη από πλευράς Πολιτείας,Δήμων και ΕΠΟ.Η διεξαγωγή συστηματικων τεστ ενέχει ένα σοβαρό κόστος που δεν δύναται να επωμιστουν σωματεία με ελάχιστα ή χωρίς καθόλου έσοδα στην καρδιά της υγειονομικής κρίσης.Για το λόγο αυτό καλό θα ήταν να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο υποστηρικτο για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό φυσικά,ώστε να διασφαλιστεί η υγιής συνέχεια ιστορικών,αλλά και νεοσύστατων σωματείων, η απρόσκοπτη λειτουργία τους και το πολύπλευρα σημαντικό έργο τους σε κάθε περιοχή της χώρας μας.
3.Πόσο διαφορετική είναι η ζωή σου χωρίς το ποδόσφαιρο;
''Μεγάλη αλλαγή και απότομη,μια δύσκολη κατάσταση που απαιτεί διαχείριση.Το ποδόσφαιρο,το να είσαι μέλος μιας ομάδας,αφενός είναι ένα σημείο αναφοράς για κάθε αθλήτρια αφετέρου είναι κάτι που το έχει προκρίνει σε σχέση με άλλες υποχρεώσεις και το έχει επιλέξει.Για το λόγο αυτό και συνειδητά,κορίτσια και γυναίκες αφιερώνουμε το χρόνο μας,βάζοντας πολλές φορές στην άκρη άλλες επιλογές.
Στην παρούσα κατάσταση λοιπόν,προσπάθησα να ξαναβρώ την ισορροπία μου,να ανασυγκροτησω τη δράση μου και να παραμείνω παραγωγική και δημιουργική μακριά από συναισθήματα ανίας και θλίψης,που βασανίζουν πολλές συναθλητριες και εμένα-τον πρώτο ειδικά καιρό-.Παράλληλα με τις ατομικές προπονήσεις,ασχολούμαι επιμελεσταρα με τη συγγραφή της διδακτορικής μου διατριβής για το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Τμήμα Φιλολογίας.Ετσι,παραμένω μάχιμη,παραγωγική και δημιουργική,υποκαθιστωντας σε κάποιο βαθμό τη χαρά του παιχνιδιού και το αίσθημα πληρότητας ως μέλος της ομάδας και μένοντας μακριά από συνήθειες άσχημες που μπορεί να γεννήσει η παρατεταμένη και αναγκαστική "αργία ως μήτηρ πάσης κακίας."
4.Ποσο δύσκολες είναι οι διακοπές των αθλητικών δραστηριοτήτων για τις παίκτριες,αφού θα πρέπει να μπείτε και πάλι σε μια "μίνι" προετοιμασία,σε περίπτωση που ξεκινήσουν τα πρωταθλήματα;
''Αντικειμενικά πολύ δύσκολες.Μια νέα ''μίνι'' προετοιμασία μπορεί να αποδειχτεί επιβαρυντική για το σώμα(με σειρά τραυματισμών),αλλά και για το πνεύμα.Το να "σταθείς" σε ένα πρωτάθλημα απαιτεί συγκεκριμένη φυσική κατάσταση,ικανότητες,δεξιότητες και ομαλή πνευματική προετοιμασία.Δεν είναι ένας διακόπτης που πιέζεις και αμέσως είσαι έτοιμος να ανταποκριθείς.Εκτος αν δεν μας νοιάζει η ποιότητα των πρωταθληματων,αλλά η ποσότητα και η πραγματοποίηση τους είναι αυτοσκοπός.Βρισκόμαστε ήδη στο Μάρτιο.Σωφρονεστερο θα ήταν η επιστροφή στις προπονήσεις με σκοπό την αποσυμπίεση σώματος/πνεύματος και σιγά σιγά τη συστηματική εκ νέου προετοιμασία.Ας μην ξεχνάμε ότι ο κορμός των ομάδων μας απαρτίζεται από μαθήτριες και φοιτήτριες που το επόμενο διάστημα δίνουν Πανελλήνιες εξετάσεις και εξαμήνου,χωρίς να έχουν πάει ένα χρόνο σχολείο και Σχολή αντίστοιχα.Ας μην τους φορτώσουμε άλλη πίεση!"
5.Σημαντικά οφέλη που σου προσφέρει αυτό το ομαδικό άθλημα;
"Στο πλαίσιο μιας ομάδας αυτά που μπορεί να μάθει κανείς είναι πάρα πολλά και πολύτιμα για όλη του τη ζωή.Από τη στιγμή που συναγωνιζεσαι με άλλους μαθαίνεις τα όρια σου,πειθαρχεις σε κανόνες,ανακαλύπτεις την αξία της συλλογικής προσπάθειας και πολλαπλασιάζεις τη χαρά της νίκης.Μαθαίνεις ακόμη στην πράξη την αξία της υπομονής και της επιμονής με σκοπό την επίτευξη ενός στόχου,προσωπικού και συλλογικού.Μαθαίνεις να χαλιναγωγεις τον εγωισμό σου,αποκτάς μεγαλύτερο αυτοέλεγχο και προπονείσαι στην ενσυναισθηση.Συνυπαρχεις και συναγωνιζεσαι,προσφέρεις συλλογικά και πανηγυρίζεις μαζί,βιώνοντας συναισθήματα έντονα και αποκτάς πολλές φορές φίλους καρδιακους!"
6.Ποιες είναι οι αιτίες που το ποδόσφαιρο γυναικών της χώρας μας παραμένει σε ρευστή κατάσταση;'Η συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο;
"Οι λόγοι νομίζω είναι πολλοί.Σημαντικός παράγοντας αποτελεί η στάση της επίσημης Πολιτείας που δε δείχνει να μεταχειρίζεται δικαίως το γυναικείο ποδόσφαιρο και εν πολλοίς το αφήνει στην τύχη του,χωρίς να γίνεται μια ουσιαστική και συντονισμένη προσπάθεια στήριξης και ανάπτυξης του.Το ευχάριστο είναι ότι βλέπεις πολύ περισσότερα μικρά κορίτσια να επιλέγουν το άθλημα και οι πολλές νεοσύστατες ομάδες που ξεκινούν στη Γ'Εθνικη,το αποδεικνύουν αυτό.Αυτό είναι ιδιαίτερα ευχάριστο,αφού άλλα εμπόδια όπως οι προκαταληψεις και οι στερεότυπες αντιλήψεις σε σχέση με το άθλημα,μπαίνουν σταδιακά,αλλά σταθερά στην άκρη."
7.Το βιογραφικό σου στα γήπεδα και πως ξεκίνησες την ενασχόληση σου με το τόπι;
"Από μικρή ηλικία θυμάμαι την κλίση μου προς τα αθλήματα.Ήμουν το κοριτσάκι που πήγαινε κοντά στα αγοράκια-με την μπάλα κάτω από τη μασχάλη-και ρωτούσε:"Να παίξω μαζί σας;" ή απλά πολλές φορές στεκόμουν εκεί κοντά ώστε όταν φύγει η μπάλα να τους την επιστρέψω με "έντεχνο τρόπο" και έτσι να γίνω κομμάτι του παιχνιδιού.Λόγοι οικογενειακοι δε μου επέτρεψαν να ασχοληθώ από νωρίς πιο οργανωμένα με το άθλημα στο πλαίσιο κάποιας ομάδας.Επίσημα ξεκίνησα το 2006 σε ηλικία 18 ετών στην ομάδα 5Χ5 του Πανελλήνιου Γυμναστικου Συλλόγου.Έπειτα συνέχισα στη Β'Εθνική στη νεοσύστατη "Τόλμη Περιστερίου" με πολύ καλή πορεία ως τερματοφύλακας και έπειτα στον "Εθνικό Ελληνορωσων" (Β'Εθνική) στην ίδια θέση.Μετά από ένα διάστημα αποχής με σκοπό την ολοκλήρωση των μεταπτυχιακών μου σπουδών,το 2012 έγινα η πρώτη παίκτρια και η αρχηγός της νεοφώτιστης Αθηνάς("Αθηνά ΑΕΖΙΓ",Γ'Εθνικη)με μεγάλη μου τιμή,ως μεσοεπιθετικός για εφτά χρόνια.
Το 2019 έκανα ένα σύντομο πέρασμα από τον Ατρόμητο Πατρών(Β'Εθνική)και πλέον ανήκω στο δυναμικό του "ΠΟ Άγιος Θωμάς Γουδη".Παράλληλα αυτά τα χρόνια,καταφέραμε να συγκροτήσουμε στέρεα και να αγωνιζόμαστε με την ομάδα ποδοσφαίρου γυναικών του Εθνικού Καποδιστριακου Πανεπιστημίου Αθηνών(ΕΚΠΑ),συμμετέχοντας σε πανεπιστημιακα-κολεγιακα τουρνουά και πρωταθλήματα και κατακτώντας πολλές φορές την πρώτη θέση,απέναντι σε Κολέγια με έδρα την Ελλάδα,αλλά και το εξωτερικό.Το 2019 έλαβα τη μέγιστη τιμή ως υπ.διδάκτωρ και αθλήτρια,όταν τιμήθηκα-μαζί με άλλες συμπαίκτριες μου-για την προσφορά μου στον πανεπιστημιακο αθλητισμό.Τέλος,εργάστηκα ως βοηθός προπονητή(μικρές ηλικίες)στις Ακαδημίες του Κεραυνού Φιλοθέης."
8.Η προσωπική σου τοποθέτηση για την νέα σου ομάδα τον Άγιο Θωμά;
"Η νέα γυναικεία ομάδα ΠΟ Άγιος Θωμάς Γουδη συγκροτήθηκε υπό τη βάση της ΑΕΖΙΓ Αθηνά και πλέον αποτελεί το γυναικείο ποδοσφαιρικό τμήμα του αντίστοιχου ιστορικού σωματείου.Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι για αυτή την εξέλιξη και ανυπομονούμε για μια υγιή πορεία με πολλές επιτυχίες υπό τα χρώματα του ιστορικού συλλόγου.Η πλειοψηφία των αθλητριών είναι μαθήτριες και φοιτήτριες Ανωτέρων Σχολών και κάποιες βρίσκονται από το Δημοτικό μαζί μας!Βάζουν έτσι τις βάσεις τους ως αθλήτριες ποδοσφαίρου σε ένα πνεύμα εργασίας,σεβασμού και αναγνώρισης της ισότιμης προσφοράς της καθεμίας,ακολουθώντας παράλληλα τον δικό τους αθλητικό δρόμο σύμφωνα με τις δυνατότητες της καθεμίας.
Ανυπομονούμε να βρεθούμε στα γήπεδα,αντίπαλες με τις παίκτριες των υπολοίπων σωματείων,να κάνουμε χειραψία στη σέντρα και αγκαλιά στο τέλος του αγώνα, τερματίζοντας έτσι μια περίοδο δοκιμασίας για όλους μας."
9.Γιατι το ποδόσφαιρο θεωρείται ως "βασιλιάς" των σπορ και αποτελεί μικρογραφία της κοινωνίας;
"Το ποδόσφαιρο θεωρείται "βασιλιάς" των σπορ,καθώς μπορεί να είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό,αλλά και απλό ταυτόχρονα. Είναι ιδιαίτερα γοητευτικό κάποιος να γητεύει την μπάλα με τα πόδια και να μπορεί να τη στείλει εκεί ακριβώς που θέλει την κατάλληλη στιγμή,σημειώνοντας ένα γκολ,μια εξαιρετική ασίστ ή ακόμα και μια θεαματική απόκρουση που θα τον χρίσει τον "μικρό ήρωα της ημέρας" στη συνείδηση των θεατών.Οι άνθρωποι,οι οπαδοί ταυτίζονται με την ομάδα τους,έχουν ανάγκη "μικρούς ήρωες" στην καθημερινότητα τους και λαμβάνουν ιδιαίτερη χαρά μέσα από μια συνολική προσπάθεια.Ταυτίζονται,αφού-όπως πολύ σωστά είπατε-το ποδόσφαιρο αποτελεί μικρογραφία της κοινωνίας.
Ένα όλον που απαρτίζεται από μέλη είναι η κοινωνία,αντίστοιχα και μια ποδοσφαιρική ομάδα.Στο πλαίσιο αυτής καλούνται να συνυπάρξουν πολλοί διαφορετικοί χαρακτήρες,ετερόκλητες προσωπικότητες με διαφορετικό υπόβαθρο και με τα δικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.Όλοι αυτοί αποτελούν ξεχωριστό μέρος της συνολικής ταυτότητας της ομάδας,χωρίς ταυτόχρονα να θυσιάζουν κάτι από τη δική τους μοναδικότητα.Ετεροκαθοριζονται και ετεροκαθορίζουν.Παίρνουν και δίνουν,καλούνται να συνυπάρξουν ισορροπία και με αμοιβαίο σεβασμό,να επιδείξουν ευγενή άμιλλα και αλληλεγγύη,όπως ακριβώς πρέπει να συμβαίνει και στον "μεγαλύτερο πίνακα",την κοινωνία!!!"
10.Κλεινοντας τον επίλογο μιας εκ βαθέων εξομολόγηση Άρτεμις τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδων,κάτι άλλο που θα ήθελες να προσθέσεις;
"Ήθελα να ευχαριστήσω τους προπονητές και τις συμπαίκτριες μου σε όποια ομάδα βρέθηκα,αλλά και τις πρώτες γυναίκες στην Ελλάδα-κατά τη διάρκεια του '80-που φόρεσαν παπούτσια και μπήκαν στο γήπεδο,αψηφωντας στερεότυπα και φωνές αντίθετες!Ευχαριστώ και εσάς για αυτή την όμορφη συζήτηση!!!"
Επιμέλεια: Ηλίας Σχορτσιανίτης
