Κάποιοι (συγκεκριμένοι) εκπρόσωποι των ομάδων της Football League "έκλαιγαν" (με κροκοδείλια δάκρυα)

για την καθυστέρηση έναρξης των προπονήσεων. Έκαναν μάλιστα συνεχώς δημόσιες συστάσεις προς τον ΠΣΑΠ, ρίχνοντας σε εμάς τις δικές τους ευθύνες ότι δήθεν δεν προβαίνουμε σε δραστικές ενέργειες ώστε να λυθεί πιο γρήγορα το πρόβλημα. Όταν όμως λύθηκε (όλοι ξέρουμε πως), μάλλον ήταν κάτι που δεν περίμεναν και έπαθαν σοκ…

Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός πως πέρασε ήδη μια ολόκληρη εβδομάδα από την ημέρα που πήραμε το «πράσινο φως» και ορισμένες ομάδες δεν άρχισαν ακόμη τις προπονήσεις. Μάλλον δεν έχουν συνέλθει από το σοκ και θέλουν τον χρόνο τους. Δεν εξηγείται αλλιώς...

Πείτε μας για να ξέρουμε και εμείς από πότε να αρχίσουμε να μετράμε τις 43 ημέρες που χρειάζονται οι ποδοσφαιριστές (για το καλό τους όπως λέτε ), ώστε να παίξουν σε επίσημο αγώνα. Από τη Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου που πήραμε το «πράσινο φως» ή από την ημέρα που θα αποφασίσει και η τελευταία ομάδα να αρχίσει τις προπονήσεις;

Πείτε μας για να ξέρουμε, κάνετε τα πάντα για να παίξουμε ή για να μην παίξουμε;

ΥΓ.1 Κύριε Λεουτσάκο με τα ομαδικά ασφαλιστήρια των ποδοσφαιριστών (εν μέσω πανδημίας) για τις κατηγορίες που προεδρεύετε έχετε κάτι να μας πείτε, γιατί δεν είδαμε να απαντάτε στις επιστολές μας και το email μας είναι συνεχώς ανοιχτό. Με τις αγωγές των νοσοκομείων προς (ανασφάλιστους) ποδοσφαιριστές από προηγούμενες χρονιές, μήπως έχετε για αυτό κάτι να μας πείτε;

ΥΓ. 2 Γνωστή και παλιά η τακτική «ότι δεν μπορείς να το σπάσεις, να προσπαθείς να το τρυπήσεις». Ούτε από τα σύννεφα πέφτουμε, ούτε απογοητευόμαστε.

ΥΓ. 3 Ζήτω η αναδιάρθρωση, της αναδιάρθρωσης, ω αναδιάρθρωση.

ΠΗΓΗ: ΠΣΑΠ 1976 - Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών