Γιάννης Αντετοκούνμπο: Επτά χρόνια από το ντραφτ, που άνοιξε το δρόμο προς τη δόξα! (video)

# 28 Ιουνίου 2020.

Πριν ακριβώς επτά χρόνια στις 27 Ιουνίου του 2013, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο άνοιξε επίσημα το δρόμο του προς τη δόξα!

Tης Eurohoops team/ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ίσως εκείνη τη στιγμή που έδινε το χέρι στον τότε κομισάριο του ΝΒΑ, τον εκλιπόντα Ντέιβιντ Στερν, να μην πίστευε μετά έξι χρόνια θα αναδεικνυόταν MVP της κορυφαίας μπασκετικής λίγκας και θα συγκαταλεγόταν στους τρεις κορυφαίους παίκτες!

Ο Γιάννης επιλέχθηκε στο Νο15 εκείνου του ντραφτ από τους Μιλγουόκι Μπακς.

Μόλις ανακοινώθηκε το όνομα του από τον Ντέιβιντ Στερν, ο Θανάσης Αντετοκούνμπο με την ελληνική σημαία στα χέρια του αγκάλιασε το μικρότερο αδελφό του που σε ηλικία 18 ετών έπαιζε… αναπληρωματικός του στον Φιλαθλητικό και είχε ελάχιστες συμμετοχές με τη μικρή εθνική μας ομάδα.

Οι Μπακς επένδυσαν στο ταλέντο του και του έδωσαν το “πικ” αρκετά ψηλά, ο πρώτος τότε Έλληνας στη λίστα μέχρι να τον ξεπεράσει ο Γιώργος Παπαγιάννης (Νο13). Ένα λεπτό, μακρύ παιδί με ελάχιστες μπασκετικές παραστάσεις σε επαγγελματικό επίπεδο, προφανώς και δεν έπειθε πολλούς για το μέλλον.

Έκαναν σωστά; Ρίσκαραν; Προφανώς ναι. Τώρα όμως οι Μπακς μπορούν να κοιτάζουν πίσω στο χρόνο και θα έχουν να λένε πως πέτυχαν μία από τις μεγαλύτερες “κλεψιές” σε ντραφτ, αφού από το Νο15 άρπαξαν τον Γιάννη που εξελίχθηκε υποδειγματικά και τώρα είναι ο κορυφαίος στο ΝΒΑ.

Αν μάλιστα καταφέρει να οδηγήσει το Μιλγουόκι στην κατάκτηση ενός τίτλου, τότε θα μιλάμε για μία από τις κορυφαίες επιλογές που έχουν γίνει ποτέ στο ΝΒΑ, αν και νομίζουμε πως ήδη τα “Ελάφια” μπορούν αν υπερηφανεύονται για το σκάουτινγκ, την έρευνα και τη διορατικότητα τους.

“Θέλω να γίνω παίκτης του ΝΒΑ”, είχε πει στη συνέντευξη του πριν το ντραφτ ο Γιάννης, με έναν ταπεινό τρόπο μεν, αλλά με ορατό στόχο δε. Δεν έγινε απλά ένας παίκτης του ΝΒΑ όπως ήθελε στα 17-18 του.

Δούλεψε ασταμάτητα όπως κάνει ακόμα, πίστεψε στον εαυτό του, άρπαξε από τα μαλλιά τις ευκαιρίες που από την πρώτη χρονιά του έδωσε το Μιλγουόκι και σταδιακά έφτασε να γίνει αρχηγός ομάδων στο All Star, MVP του και οδήγησε την ομάδα του στην πρώτη θέση της κανονικής περιόδου (πέρυσι και φέτος) σε δύο σερί σεζόν και τώρα ψάχνει τον υπέρτατο συνδυασμό: πολυτιμότερος παίκτης και πρωταθλητής!