Ένα ακόμα προπονητικό ταξίδι φτάνει στο τέλος του..
Δυστυχώς οι δυσκολίες που υπάρχουν λόγο της πανδημιας καθιστούν ανέφικτη την συνέχιση της συνεργασίας μου με την ακαδημία Ελπίδες ΑΕΚ και το αντρικο τμήμα των Ελπίδων..
Ήταν μια προσωπική απόφαση που με δυσκολία πάρθηκε,όταν έχει να κάνει με την «οικογένεια σου»(γιατί έτσι νιώθω την ομάδα που ανδρώθηκα κ υπηρέτησα από το πόστο του ποδοσφαιριστή (ΑΕΚ) και του προπονητή ελπιδες ΑΕΚ)αλλά έχει να κάνει με θέμα δουλειάς,γιατί για μένα είναι καθαρά θέμα δουλειάς η προπονητικη,όταν αγωνίζεσαι και επιβιωνεις από το επάγγελμα σου..
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν από την πρώτη στιγμή,συνεργατες,γονεις,όλα τα Δ.Σ και τους προέδρους, έναν έναν ξεχωριστά,μέσα άπο την καρδιά μου,για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο μου όλα αυτά τα χρόνια ώστε να εμπιστεύονται την τύχη των ομάδων στα χέρια μου..(δεν θέλω να ξεχάσω κάποιον κ να παρεξηγηθώ γι αυτό και το κ γενικό)
Όσον αφορά τους ποδοσφαιριστες μου, τι να πω.. ένα τεραστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ..από τον πιο μικρό μέχρι τον ποιο μεγάλο..τόσα χρόνια πέρασαν τόσα παιδιά από μένα που τα νιώθω ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ολα..ήσασταν ολοι υπέροχοι και μόνο περηφανος θα μπορούσα να είμαι!!με κάνατε ΚΑΛΥΤΕΡΟ!!..
Πήρα πολλά από την ομάδα αλλά και εγώ έδωσα τον καλύτερο μου εαυτό..θεωρώ ότι αφήνω παρακαταθήκη αρκετά πραγματα στον σύλλογο και επιτυχιες και θέλω να πιστεύω ότι δεν στεναχώρησα κάποιον..αν το έκανα θα έγινε άθελα μου...
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ και ευχομαι μόνο επιτυχιες στον σύλλογο..φευγω σαν φίλος..
στο επανιδείν...
ΠΗΓΗ: Vasilis Mantzolas
