Προφανώς δεν περιμένει κάποιος σύγχρονος φίλος του μπάσκετ να τον ενημερώσουμε για τα κατορθώματα του Ομπράντοβιτς.

Προφανώς δεν περιμένει κάποιος σύγχρονος φίλος του μπάσκετ να τον ενημερώσουμε για τα κατορθώματα του Ομπράντοβιτς. Ούτε καν για τα επιτεύγματα του Ίβκοβιτς, του Μεσίνα και του Γκέρσον αφού αυτή η τετράδα έχει κερδίσει το 90% των τίτλων στην Ευρωλίγκα.

Γυρίζοντας πίσω το ρολόι του χρόνου θα σας γράψουμε για τους προπονητές που κυριάρχησαν ή έγραψαν ιστορία τα πρώτα 40 χρόνια του θεσμού πριν πάρει τη σημερινή του μορφή! Σήμερα θα ασχοληθούμε με τους μεγάλους νικητές προπονητές…

Οι μεγάλοι νικητές

1 Αλεξάντρ Γκομέλσκι. Ο ‘’συνταγματάρχης’’ ευτύχησε στην πλούσια προπονητική του καριέρα να δημιουργήσει δύο δυναστείες του Ευρωπαϊκού μπάσκετ σε συλλογικό μπάσκετ. Την πρώτη μεγάλη ομάδα που εμφανίσθηκε στον θεσμό των Ρίγα, με βάση τη σημερινή Λετονία, που κέρδισε τις τρεις πρώτες διοργανώσεις γνωρίζοντας μέσα σε αυτά τα ‘’βρεφικά’’ χρόνια της διοργάνωσης μόλις μια ήττα. Αργότερα μετακόμισε στην πρωτεύουσα και στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας κερδίζοντας δύο ακόμη τίτλους με την ομάδα του ‘’στρατού’’. Ο Γκομέλσκι που πολύ αργότερα αποκαλύφθηκε ότι είχε Εβραϊκές ρίζες κατάφερε τα χρόνια της ΤΣΣΚΑ ένα τεράστιο επίτευγμα. Πήρε δύο τίτλους απέναντι σε υπερδυνάμεις της εποχής όπως η Ρεάλ, το Μιλάνο ή η Ίνις Βαρέζε που όλες είχαν…αμερικάνικη ενίσχυση! Αυτός βασίσθηκε στο γηγενές ταλέντο και στην δυνατότητα της ΤΣΣΚΑ να απορροφά όλους τους καλούς παίκτες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Θα μπορούσε να έχει διεκδικήσει (και ενδεχόμενα να κατακτήσει) αρκετούς ακόμη τίτλους αλλά έπεσε θύμα του…συστήματος της εποχής. Καταμεσής του Ψυχρού Πολέμου πολλές χρονιές η Σοβιετική κυβέρνηση απαγόρευσε στην ομάδα να πάρει μέρος στη διοργάνωση για πολιτικούς λόγους. Αργότερα, την εποχή της Περεστρόικα κάθισε για μια χρονιά και στον πάγκο της Γαλλικής Λιμόζ χωρίς όμως κάποια επιτυχία αφού ήταν πια εκτός εποχής οι προπονητικές του ιδέες και δεν του ταίριαζε το Δυτικό στιλ μπάσκετ. Παρότι έχει λίγα παιχνίδια στη διοργάνωση σε σχέση με τους σύγχρονους κόουτς το ρεκόρ του με τις δύο ομάδες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης παραμένι ακτύπητο: 56 νίκες και μόλις 12 ήττες!

2 Πέδρο Φεραντίθ: Ο πρώτος προπονητής θρύλος του Ισπανικού μπάσκετ θα έχει ακόμη και σήμερα σε ηλικία 89 ετών πολλά να θυμηθεί από τα πρώτα χρόνια της διοργάνωσης! Σε ένα διάστημα 16 ετών (1959-75) κάθισε τρεις διαφορετικές φορές στον πάγκο της ομάδας κερδίζοντα το Κύπελλο Πρωταθλητριών τέσσερις φορές! Είναι ο μοναδικός προπονητής μπάσκετ που έχει τιμηθεί για την προσφορά του στο άθλημα από τη ΔΟΕ και όταν εγκατέλειψε την προπονητική το 1975 (εκτός της Ρεάλ δούλεψε μόνο στην εθνική Ισπανίας και ποτέ σε άλλο σύλλογο) αφιέρωσε τη ζωή του σε ένα ιερό σκοπό…Δημιούργησε το ίδρυμα που φέρνει το όνομα με σκοπό τη διάδοση και τη διάσωση της μπασκετικής κληρονομιάς. Στην έδρα του ιδρύματος σε ένα προάστιο της Μαδρίτης υπάρχει η μεγαλύτερη Ευρωπαϊκή βιβλιοθήκη μπάσκετ σε όλη τη Γηραιά ήπειρο, ενώ με την οικονομική συνδρομή διαφόρων φορέων του μπάσκετ σε ετήσια βάση κυκλοφορούν διάφορές εξειδικευμένες μπασκετικές εκδόσεις.

3 Λόλο Σάινθ. Ο πρώτος στην ιστορία του θεσμού που έγραψε ιστορία τόσο σαν παίκτης όσο και σαν προπονητής. Ο Σάινθ ήταν βασικό μέλος της Ρεάλ Μαδρίτης τα πρώτα χρόνια της κυριαρχίας της στον θεσμό και ο πρώτος μεγάλος ρεκορντμαν σε συμμετοχές αφού στη διάρκεια της καριέρας έγινε ο πρώτος παίκτης που ξεπέρασε τις 70 συμμετοχές στο θεσμό! Νούμερο που για τα σημερινά δεδομένα μοιάζει απελπιστικά μικρό (ένας σύγχρονος παίκτης φτάνει αυτό τον αριθμό σε δύο φουλ σεζόν) αλλά για την εποχή ήταν φοβερό επίτευγμα. Κέρδισε συνολικά έξι φορές το τρόπαιο (4 ως παίκτης και 2 ως προπονητής). Μετά τη θητεία του ως παίκτης στη Ρεάλ ήταν αυτός που ουσιαστικά διαδέχθηκε τον Πέδρο Φερνατίθ στον πάγκο της και έσπασε ένα ακόμη φράγμα στην ιστορία του θεσμού: Έγινε ο πρώτος προπονητής στην ιστορία που ξεπέρασε τις 100 προπονητικές νίκες επίτευγμα εξαιρετικά δύσκολο ακόμη και για τους σύγχρονους προπονητές! Σημειώστε ότι μπορεί στη διαδρομή να τον προσπέρασε σε τίτλους και νίκες ο Ζέλικο Ομρπάντοβιτς αλλά κρατάει ακόμη ένα ρεκόρ που πρακτικά ο Ζοτς δεν μπορεί να σπάσει. Είναι ο μοναδικός στον θεσμό με πάνω από 70 συμμετοχές ως παίκτης και με πάνω από 100 νίκες ως προπονητής αλλά και ο μοναδικός που έχει περάσει αυτά τα όρια και έχει πάρει τίτλους και με τις δύο ιδιότητες (ο Ομπράντοβιτς ως παίκτης αγωνίσθηκε σε όλα κι’ όλα 11 ματς της διοργάνωσης!). Αργότερα προσπάθησε να κερδίσει τίτλο και με τη Μπανταλόνα δημιουργώντας μια φοβερή ομάδα αλλά έπεσε θύμα της Παρτίζαν του…Ομπράντοβιτς στο φάιναλ φορ της Πόλης το 1992.

4 Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Πολλοί θεωρούν τον ‘’Μπόζα’’ ως ένα άκρως αντιπαθητικό εως και αντικοινωνικό άτομο. Κανείς όμως δεν μπορεί να του αρνηθεί ότι ήταν αυτός που δημιούργησε σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις μύθους ή δυναστείες του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το ξεκίνημα έγινε με τα φοβερά μωρά από το Σπλιτ, τον Κούκοτς και την παρέα του με τη θρυλική Γιουγκοπλάστικα. Υπό την καθοδήγηση του κέρδισε δύο σερί τίτλους το 1989 και το 1990. Τρία χρόνια αργότερα στην Αθήνα ο Μπόζα έγινε ο…προφήτης αλλά και ο….καταστροφέας του μπάσκετ. Κέρδισε τον τίτλο με την πλέον ατάλαντη πρωταθλήτρια όλων των εποχών, την Γαλλική Λιμόζ που έκανε μοντέλο και μόδα σε όλη την ήπειρο την καταστροφική άμυνα και το επιθετικό αντι-μπάσκετ! Ολοκλήρωσε τον κύκλο του ως πρωταθλητής Ευρώπης με τον πρώτο τίτλο του ΠΑΟ και το πρώτο πρωτάθλημα Ευρώπης που πήρε ελληνική ομάδα το 1996 στον ταραχώδη τελικό του Παρισιού. Παρότι σε αρκετές περιπτώσεις μετά τη φυγή του, το 1997, από τον ΠΑΟ ξανακάθισε στον πάγκο ομάδων της Ευρωλίγκας δεν μπόρεσε να ξανακερδίσει το τρόπαιο και μοναδική του επιτυχία ήταν το Κύπελλο Κόρατς που πήρε με την Ισπανική Μάλαγα το 2001. Από τον Νοέμβριο του 2012 όταν παραιτήθηκε από την Τσεντεβίτα δεν έχει ξανακοουτσάρει ομάδα. Παρότι δεν το έχει ανακοινώσει πολλοί θεωρούν ότι σε ηλικία, πια, 65 ετών δύσκολα θα ξανακαθίσει σε πάγκο. Παρόλα αυτά τα ρεκόρ του μένουν στο βιβλίο της ιστορίας και έγινε ο δεύτερος προπονητής με +100 νίκες μετά τον Σάινθ.

5 Ραλφ Κλάιν. Τον Αύγουστο του 2008 το Ισραηλινό μπάσκετ βυθίστηκε στο πένθος για ένα…Γερμανό με Ουγγρικές ρίζες! Τον Ράλφ Κλάιν τον προπονητή θρύλο της Μακάμπι. Ο Κλάιν που γεννήθηκε στο Βερολίνο από Ούγγρους γονείς κατάφερε να επιβιώσει από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αουσβιτς όπου βρέθηκε μαζί με όλη την οικογένεια του και σε ηλικία 16 ετών μετανάστευσε στο Ισραήλ! Έπαιξε μπάσκετ στη Μακάμπι για 14 χρόνια και στη συνέχεια ως προπονητής την οδήγησε στον πρώτο τίτλο πρωταθλήτριας Ευρώπης το 1977 στον τελικό του Βελιγραδίου κόντρα στη μεγαλύτερη μπασκετική δυναστεία της Ευρώπης την Ινις Βαρέζε. Μάλιστα, παραμονές του τελικού στο Βελιγράδι έγιναν φοβερά επεισόδια όταν Ιταλοί οπαδοί περικύκλωσαν το ξενοδοχείο της Μακάμπι κρατώντας σημαίες με σβάστικες γεγονός για το οποίο απολογήθηκε επίσημα η ομάδα όταν 20 χρόνια αργότερα για πρώτη φορά οι δύο ομάδες ξαναβρέθηκαν αντιμέτωπες στον θεσμό!

6 Σάντρο Γκάμπα-Αλεξάντερ Νίκολιτς: Βάζουμε μαζί ένα Ιταλό και ένα Σέρβο προπονητή γιατί συνδέθηκαν στην δημιουργία και στην κυριαρχία της Βαρέζε στη δεκαετία του ’70. Ο Γκάμπα παρότι είχε παίξει όλη του την καριέρα για την Ολύμπια (νυν Αρμάνι) Μιλάνο κέρδισε δύο πρωταθλήματα Ευρώπης με τη Βαρέζε. Δύο από τα πέντε συνολικά που πήρε η Ιταλική ομάδα παίζοντας σε δέκα σερί τελικούς, επίτευγμα ακατάρριπτο, σε όλη τη δεκαετία του ’70. Ο Γκάμπα ήταν προπονητικός κλώνος του πατριάρχη των Ιταλών προπονητών, του Τσέζαρε Ρουμπίνι. Ο Γκάμπα τελείωσε το έργο που είχε ξεκινήσει ο δημιουργός της Βαρέζε ο Σέρβος Αλεξάντερ Νίκολιτς που όχι άδικα είχε το παρατσούκλι ‘’προφέσορας’’. Ο Νίκολιτς είχε ξεκινήσει την καριέρα του στη διοργάνωση ως προπονητής του ΟΚΚ Βελγιραδίου που είχε στις τάξεις της τον θρυλικό Ραντιβόι Κόρατς, με βοηθό του μάλιστα τον μετέπειτα γενικό γραμματέα της ΦΙΜΠΑ Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς. Ήταν ο πρώτος σέρβος προπονητής που ακολούθησε διεθνή καριέρα σε χρόνια που κάτι τέτοιο ήταν μάλλον αδιανόητο! Στο Βαρέζε δημιούργησε τον απόλυτο θρύλο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ και πήρε τρία πρωταθλήματα Ευρώπης πριν παραδώσει τον…πάγκο του στον Γκάμπα. Θεωρείται ο προπονητής που επηρέασε με τη φιλοσοφία του δύο γενιές Σέρβων προπονητών από τον Ίβκοβιτς μέχρι τον Ομπράντοβιτς!

Αύριο στο τελευταίο μέρος του αφιερώματος για την Ευρωλίγκα: Οι μεγάλοι…ηττημένοι του θεσμού!

Οι μεγάλοι νικητές

1 Αλεξάντρ Γκομέλσκι. Ο ‘’συνταγματάρχης’’ ευτύχησε στην πλούσια προπονητική του καριέρα να δημιουργήσει δύο δυναστείες του Ευρωπαϊκού μπάσκετ σε συλλογικό μπάσκετ. Την πρώτη μεγάλη ομάδα που εμφανίσθηκε στον θεσμό των Ρίγα, με βάση τη σημερινή Λετονία, που κέρδισε τις τρεις πρώτες διοργανώσεις γνωρίζοντας μέσα σε αυτά τα ‘’βρεφικά’’ χρόνια της διοργάνωσης μόλις μια ήττα. Αργότερα μετακόμισε στην πρωτεύουσα και στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας κερδίζοντας δύο ακόμη τίτλους με την ομάδα του ‘’στρατού’’. Ο Γκομέλσκι που πολύ αργότερα αποκαλύφθηκε ότι είχε Εβραϊκές ρίζες κατάφερε τα χρόνια της ΤΣΣΚΑ ένα τεράστιο επίτευγμα. Πήρε δύο τίτλους απέναντι σε υπερδυνάμεις της εποχής όπως η Ρεάλ, το Μιλάνο ή η Ίνις Βαρέζε που όλες είχαν…αμερικάνικη ενίσχυση! Αυτός βασίσθηκε στο γηγενές ταλέντο και στην δυνατότητα της ΤΣΣΚΑ να απορροφά όλους τους καλούς παίκτες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Θα μπορούσε να έχει διεκδικήσει (και ενδεχόμενα να κατακτήσει) αρκετούς ακόμη τίτλους αλλά έπεσε θύμα του…συστήματος της εποχής. Καταμεσής του Ψυχρού Πολέμου πολλές χρονιές η Σοβιετική κυβέρνηση απαγόρευσε στην ομάδα να πάρει μέρος στη διοργάνωση για πολιτικούς λόγους. Αργότερα, την εποχή της Περεστρόικα κάθισε για μια χρονιά και στον πάγκο της Γαλλικής Λιμόζ χωρίς όμως κάποια επιτυχία αφού ήταν πια εκτός εποχής οι προπονητικές του ιδέες και δεν του ταίριαζε το Δυτικό στιλ μπάσκετ. Παρότι έχει λίγα παιχνίδια στη διοργάνωση σε σχέση με τους σύγχρονους κόουτς το ρεκόρ του με τις δύο ομάδες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης παραμένι ακτύπητο: 56 νίκες και μόλις 12 ήττες!

2 Πέδρο Φεραντίθ: Ο πρώτος προπονητής θρύλος του Ισπανικού μπάσκετ θα έχει ακόμη και σήμερα σε ηλικία 89 ετών πολλά να θυμηθεί από τα πρώτα χρόνια της διοργάνωσης! Σε ένα διάστημα 16 ετών (1959-75) κάθισε τρεις διαφορετικές φορές στον πάγκο της ομάδας κερδίζοντα το Κύπελλο Πρωταθλητριών τέσσερις φορές! Είναι ο μοναδικός προπονητής μπάσκετ που έχει τιμηθεί για την προσφορά του στο άθλημα από τη ΔΟΕ και όταν εγκατέλειψε την προπονητική το 1975 (εκτός της Ρεάλ δούλεψε μόνο στην εθνική Ισπανίας και ποτέ σε άλλο σύλλογο) αφιέρωσε τη ζωή του σε ένα ιερό σκοπό…Δημιούργησε το ίδρυμα που φέρνει το όνομα με σκοπό τη διάδοση και τη διάσωση της μπασκετικής κληρονομιάς. Στην έδρα του ιδρύματος σε ένα προάστιο της Μαδρίτης υπάρχει η μεγαλύτερη Ευρωπαϊκή βιβλιοθήκη μπάσκετ σε όλη τη Γηραιά ήπειρο, ενώ με την οικονομική συνδρομή διαφόρων φορέων του μπάσκετ σε ετήσια βάση κυκλοφορούν διάφορές εξειδικευμένες μπασκετικές εκδόσεις.

3 Λόλο Σάινθ. Ο πρώτος στην ιστορία του θεσμού που έγραψε ιστορία τόσο σαν παίκτης όσο και σαν προπονητής. Ο Σάινθ ήταν βασικό μέλος της Ρεάλ Μαδρίτης τα πρώτα χρόνια της κυριαρχίας της στον θεσμό και ο πρώτος μεγάλος ρεκορντμαν σε συμμετοχές αφού στη διάρκεια της καριέρας έγινε ο πρώτος παίκτης που ξεπέρασε τις 70 συμμετοχές στο θεσμό! Νούμερο που για τα σημερινά δεδομένα μοιάζει απελπιστικά μικρό (ένας σύγχρονος παίκτης φτάνει αυτό τον αριθμό σε δύο φουλ σεζόν) αλλά για την εποχή ήταν φοβερό επίτευγμα. Κέρδισε συνολικά έξι φορές το τρόπαιο (4 ως παίκτης και 2 ως προπονητής). Μετά τη θητεία του ως παίκτης στη Ρεάλ ήταν αυτός που ουσιαστικά διαδέχθηκε τον Πέδρο Φερνατίθ στον πάγκο της και έσπασε ένα ακόμη φράγμα στην ιστορία του θεσμού: Έγινε ο πρώτος προπονητής στην ιστορία που ξεπέρασε τις 100 προπονητικές νίκες επίτευγμα εξαιρετικά δύσκολο ακόμη και για τους σύγχρονους προπονητές! Σημειώστε ότι μπορεί στη διαδρομή να τον προσπέρασε σε τίτλους και νίκες ο Ζέλικο Ομρπάντοβιτς αλλά κρατάει ακόμη ένα ρεκόρ που πρακτικά ο Ζοτς δεν μπορεί να σπάσει. Είναι ο μοναδικός στον θεσμό με πάνω από 70 συμμετοχές ως παίκτης και με πάνω από 100 νίκες ως προπονητής αλλά και ο μοναδικός που έχει περάσει αυτά τα όρια και έχει πάρει τίτλους και με τις δύο ιδιότητες (ο Ομπράντοβιτς ως παίκτης αγωνίσθηκε σε όλα κι’ όλα 11 ματς της διοργάνωσης!). Αργότερα προσπάθησε να κερδίσει τίτλο και με τη Μπανταλόνα δημιουργώντας μια φοβερή ομάδα αλλά έπεσε θύμα της Παρτίζαν του…Ομπράντοβιτς στο φάιναλ φορ της Πόλης το 1992.

4 Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Πολλοί θεωρούν τον ‘’Μπόζα’’ ως ένα άκρως αντιπαθητικό εως και αντικοινωνικό άτομο. Κανείς όμως δεν μπορεί να του αρνηθεί ότι ήταν αυτός που δημιούργησε σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις μύθους ή δυναστείες του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το ξεκίνημα έγινε με τα φοβερά μωρά από το Σπλιτ, τον Κούκοτς και την παρέα του με τη θρυλική Γιουγκοπλάστικα. Υπό την καθοδήγηση του κέρδισε δύο σερί τίτλους το 1989 και το 1990. Τρία χρόνια αργότερα στην Αθήνα ο Μπόζα έγινε ο…προφήτης αλλά και ο….καταστροφέας του μπάσκετ. Κέρδισε τον τίτλο με την πλέον ατάλαντη πρωταθλήτρια όλων των εποχών, την Γαλλική Λιμόζ που έκανε μοντέλο και μόδα σε όλη την ήπειρο την καταστροφική άμυνα και το επιθετικό αντι-μπάσκετ! Ολοκλήρωσε τον κύκλο του ως πρωταθλητής Ευρώπης με τον πρώτο τίτλο του ΠΑΟ και το πρώτο πρωτάθλημα Ευρώπης που πήρε ελληνική ομάδα το 1996 στον ταραχώδη τελικό του Παρισιού. Παρότι σε αρκετές περιπτώσεις μετά τη φυγή του, το 1997, από τον ΠΑΟ ξανακάθισε στον πάγκο ομάδων της Ευρωλίγκας δεν μπόρεσε να ξανακερδίσει το τρόπαιο και μοναδική του επιτυχία ήταν το Κύπελλο Κόρατς που πήρε με την Ισπανική Μάλαγα το 2001. Από τον Νοέμβριο του 2012 όταν παραιτήθηκε από την Τσεντεβίτα δεν έχει ξανακοουτσάρει ομάδα. Παρότι δεν το έχει ανακοινώσει πολλοί θεωρούν ότι σε ηλικία, πια, 65 ετών δύσκολα θα ξανακαθίσει σε πάγκο. Παρόλα αυτά τα ρεκόρ του μένουν στο βιβλίο της ιστορίας και έγινε ο δεύτερος προπονητής με +100 νίκες μετά τον Σάινθ.

5 Ραλφ Κλάιν. Τον Αύγουστο του 2008 το Ισραηλινό μπάσκετ βυθίστηκε στο πένθος για ένα…Γερμανό με Ουγγρικές ρίζες! Τον Ράλφ Κλάιν τον προπονητή θρύλο της Μακάμπι. Ο Κλάιν που γεννήθηκε στο Βερολίνο από Ούγγρους γονείς κατάφερε να επιβιώσει από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αουσβιτς όπου βρέθηκε μαζί με όλη την οικογένεια του και σε ηλικία 16 ετών μετανάστευσε στο Ισραήλ! Έπαιξε μπάσκετ στη Μακάμπι για 14 χρόνια και στη συνέχεια ως προπονητής την οδήγησε στον πρώτο τίτλο πρωταθλήτριας Ευρώπης το 1977 στον τελικό του Βελιγραδίου κόντρα στη μεγαλύτερη μπασκετική δυναστεία της Ευρώπης την Ινις Βαρέζε. Μάλιστα, παραμονές του τελικού στο Βελιγράδι έγιναν φοβερά επεισόδια όταν Ιταλοί οπαδοί περικύκλωσαν το ξενοδοχείο της Μακάμπι κρατώντας σημαίες με σβάστικες γεγονός για το οποίο απολογήθηκε επίσημα η ομάδα όταν 20 χρόνια αργότερα για πρώτη φορά οι δύο ομάδες ξαναβρέθηκαν αντιμέτωπες στον θεσμό!

6 Σάντρο Γκάμπα-Αλεξάντερ Νίκολιτς: Βάζουμε μαζί ένα Ιταλό και ένα Σέρβο προπονητή γιατί συνδέθηκαν στην δημιουργία και στην κυριαρχία της Βαρέζε στη δεκαετία του ’70. Ο Γκάμπα παρότι είχε παίξει όλη του την καριέρα για την Ολύμπια (νυν Αρμάνι) Μιλάνο κέρδισε δύο πρωταθλήματα Ευρώπης με τη Βαρέζε. Δύο από τα πέντε συνολικά που πήρε η Ιταλική ομάδα παίζοντας σε δέκα σερί τελικούς, επίτευγμα ακατάρριπτο, σε όλη τη δεκαετία του ’70. Ο Γκάμπα ήταν προπονητικός κλώνος του πατριάρχη των Ιταλών προπονητών, του Τσέζαρε Ρουμπίνι. Ο Γκάμπα τελείωσε το έργο που είχε ξεκινήσει ο δημιουργός της Βαρέζε ο Σέρβος Αλεξάντερ Νίκολιτς που όχι άδικα είχε το παρατσούκλι ‘’προφέσορας’’. Ο Νίκολιτς είχε ξεκινήσει την καριέρα του στη διοργάνωση ως προπονητής του ΟΚΚ Βελγιραδίου που είχε στις τάξεις της τον θρυλικό Ραντιβόι Κόρατς, με βοηθό του μάλιστα τον μετέπειτα γενικό γραμματέα της ΦΙΜΠΑ Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς. Ήταν ο πρώτος σέρβος προπονητής που ακολούθησε διεθνή καριέρα σε χρόνια που κάτι τέτοιο ήταν μάλλον αδιανόητο! Στο Βαρέζε δημιούργησε τον απόλυτο θρύλο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ και πήρε τρία πρωταθλήματα Ευρώπης πριν παραδώσει τον…πάγκο του στον Γκάμπα. Θεωρείται ο προπονητής που επηρέασε με τη φιλοσοφία του δύο γενιές Σέρβων προπονητών από τον Ίβκοβιτς μέχρι τον Ομπράντοβιτς!

Δημήτρης Καρύδας

ΠΗΓΗ: www.novasports.gr