Είναι πλέον επίσημο. Η ομάδα της Κοζάνης «χάθηκε»!

Όταν εξαφανίστηκε «φορούσε» παρουσίες από Β' και Γ' Εθνική και έπαιζαν παίχτες όπως Δημήτρης Γκέσιος, Μανώλης Σκούφαλης, Δημήτρης Καραθανάσης, Παντελής Καπετάνος, Θοδωρής Μανδραβέλης, Μιχάλης Αλεξιάδης, Θωμάς Παπαδόπουλος και άλλοι πολλοί! 

Όποιος την «βρει» ας την φέρει πίσω…!

Αναμφισβήτητα η ομάδα της Κοζάνης, έχει τη μεγαλύτερη ιστορία και είναι η πρώτη ομάδα της πόλης, χωρίς να θέλω να αδικήσω τις υπόλοιπες. Αυτό βέβαια ίσως θα έπρεπε να το έχουν συνειδητοποιήσει και οι άνθρωποι που ασχολούνται με την ομάδα τα τελευταία χρόνια.

Η «κατρακύλα» δυστυχώς δεν έχει σταματημό και πλέον είναι ορατό πως «έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι». Η ομάδα της Κοζάνης έπειτα από πέντε αγωνιστικές έχει «μόλις» τρεις βαθμούς και φιγουράρει στην προτελευταία θέση της βαθμολογίας. Έχει δεχτεί μέχρι τώρα 13 γκολ και έχει σκοράρει 2(!). Από το φετινό πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής υποβιβάζονται οχτώ ομάδες. Σύμφωνα πάντα με την λογική, ο υποβιβασμός στη Α' Ερασιτεχνική κατηγορία (αν και είναι ακόμα νωρίς) φαίνεται «αξεπέραστος».

Η ουσία όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι το αν η Κοζάνη θα αγωνίζεται στην Γ' Εθνική ή στην Α' Ερασιτεχνική Ε.Π.Σ. Κοζάνης. Το θέμα είναι πως όλο αυτό το «μοντέλο» και η «συνταγή» των τελευταίων χρόνων, απέτυχε παταγωδώς σε όλους τους τομείς. Η βάση είναι λάθος χτισμένη και όπως αποδείχτηκε θα γκρεμιστεί ή έχει ήδη γκρεμιστεί.

Οι κερκίδες του γηπέδου άδειες, τα κίνητρα των ποδοσφαιριστών μηδαμινά, όπως και οι φιλοδοξίες των διοικούντων για αυτή τη ομάδα που ονομάζεται Κοζάνη. Η επιμονή της διοίκησης σε αυτόν τον τρόπο σκέψης και αντίληψης για το ποδόσφαιρο, φαίνεται να είναι «άκαρπη».

Ομάδα χωρίς κόσμο στο πλευρό της δεν νοείται. Μπορεί και οι φίλαθλοι της Κοζάνης να έχουν ένα μικρό μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση, αλλά η απογοήτευση τους είναι πολύ μεγάλη από το συνολικό αποτέλεσμα, που δεν ωθεί κανέναν και καμία να στηρίξει με τα τωρινά δεδομένα. Ο κόσμος δεν γνωρίζει καλά καλά ποια είναι τα μέλη της διοίκησης, αφού δεν φρόντισε κάποιος ποτέ να τα αναφέρει!

Σοβαρή προσέγγιση από τους ανθρώπους που διοικούν αυτή τη στιγμή, προς τον φίλαθλο κοινό δεν έχει γίνει ποτέ. Ο κόσμος έχει γυρίσει τη πλάτη του εδώ και χρόνια, μα είμαι σίγουρος  πως δεν είναι τυχαίο. Μήπως να αναρωτηθείτε τους λόγους που συμβαίνει αυτό; Μήπως ήρθε η ώρα, έπειτα από δέκα ολόκληρα χρόνια για λίγη αυτοκριτική;

Η μιζέρια που βγάζει αυτή η ομάδα είναι πλέον «άνευ προηγουμένου». Η οργάνωση είναι το Α και το Ω σε έναν επαγγελματικό σύλλογο. Μια λέξη που «τείνει» να ξεχαστεί.

Ο φιλότιμος τρόπος που αγωνίζονται τα παιδιά αυτή την στιγμή δεν φτάνει. Σε καμία περίπτωση δεν αποδίδω ευθύνες στους ποδοσφαιριστές της Κοζάνης, αφού όλη αυτή η κατάσταση είναι συνέπεια αρκετών λαθών και αρκετών πράξεων που έχουν πραγματοποιηθεί αυτά τα χρόνια.

Δεν είναι απαραίτητο πως χρειάζονται μόνο χρήματα για να στηρίξεις ένα σωματείο.

Μια διαφορετική σκέψη, ένας άλλος τρόπος αντίληψης των πραγμάτων, μια εναλλακτική προσέγγιση για τον αθλητισμό, ένα «μοντέλο» που να μην μοιάζει με τα υπόλοιπα, ίσως φέρει την επιτυχία και ταυτόχρονα να εκπνέει υγεία! Αυτό είναι το ζητούμενο άλλωστε. Μια ομάδα να «βγάζει» υγεία και αξιοπρέπεια, με την μαζική προσπάθεια πολλών ανθρώπων, που πρώτα απ’ όλα θα σέβονται τους εαυτούς τους.

Το λάθος μοντέλο, φέρνει και τα σημερινά αρνητικά αποτελέσματα. Δεν είναι το θέμα να αλλάξει ο προπονητής της ομάδας, ή να γίνουν κάποιες προσθήκες στο ρόστερ. Εδώ αναζητείται ριζική αλλαγή σε πρόσωπα και καταστάσεις. Καλώς ή κακώς βαρεθήκαμε το παλιό και θέλουμε κάτι καινούργιο. Δεν γνωρίζω και δεν έχω τη λύση στο τσεπάκι γι’ αυτό το ‘’καινούργιο’’, γι’ αυτό το νέο, αλλά το παλιό είχε ημερομηνία λήξης και πλέον δεν «τρώγεται»!

Όπως ανέφερα και πριν, η «μιζέρια» που διακατέχει την Κοζάνη, είναι αναγκαίο να εκμηδενιστεί και να χτιστεί κάτι από την αρχή. Κάτι….. υγειές, με σεβασμό προς την ιστορία της ομάδας!

Βέβαια, εάν θέλετε και επιθυμείτε να συντηρήσετε  την «ξέφρενη» πορεία της ομάδας και φυσικά θεωρείται επιτυχημένο το έργο σας, δεν θα σας εμποδίσει κανένας!

Άλλωστε όπως είπε και ένας φίλος μου "συνεχίζετε να γράφετε ιστορία".

Με σεβασμό,

Τσαρτσιανίδης Χρήστος