Με τον ένα βαθμό της ισοπαλίας επέστρεψε η αποστολή των γυναικών του Εθνικού από τα Ιωάννινα.
Τελικό σκορ 19 - 19.
Θετικό αποτέλεσμα, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα κορίτσια μας είχαν να παλέψουν με πολλούς αντιπάλους!
Πρώτος αντίπαλος ο κακός μας εαυτός. Αλλά και τα πάρα πολλά λάθη, κάποια από τα οποία παιδαριώδη, η αστοχία και η κακή διαιτησία.
Αντίπαλοι όμως ήταν και οι αντι-αθλήτριες της ομάδας των Ιωαννίνων. Πάλευαν να πάρουν τη νίκη, με σκληρό παιχνίδι, με βρισιές πεζοδρομίου, με τσιμπήματα και άλλα ωραία, σε σημείο που να αναρωτιέται κανείς, αν γνωρίζουν τι θα πει αθλητισμός, ευγενής άμυλα, ευ αγωνίζεσθαι...
Άξιο απορίας όμως είναι κι αν η ακοή των διαιτητών σταματάει να λειτουργεί την ώρα του αγώνα. Γιατί αν ακούνε τις χυδαιότητες που ακούστηκαν μέχρι την κερκίδα και έμειναν αδρανείς, κάτι συμβαίνει.
Αντίπαλοι και η εξέδρα! Βρισιές σε δεκαπεντάχρονα παιδιά από άσχετους του χάντμπολ και πιθανότατα της σωστής διαγωγής.
Αλλά τα παιδιά μαθαίνουν να αγωνίζονται από τους μεγαλύτερους. Τους εμπειρότερους. Τους επαγγελματίες του αθλητισμού. Αυτούς που θεωρητικά αγαπούν τον αθλητισμό τόσο, που τον έκαναν επάγγελμα.
Τι να μάθουν λοιπόν, από προπονητή που στη λήξη του αγώνα, ξέσπασε, "αδικημένος" από το αποτέλεσμα, με κλωτσιές σε καρέκλες, πάγκους, σκούπες, μπουκάλια και άλλα που βρέθηκαν στο δρόμο του.
Ο Εθνικός, σε πείσμα των αντιπάλων γενικώς, συνεχίζει να αγωνίζεται με ήθος, αθλητικό πνεύμα, κόντρα σε κατώτερους και ανώτερους αντιπάλους.
Συγχαρητήρια και "συγχαρητήρια"!
Δείτε τις φωτογραφίες:
