Σαν σήμερα πριν από έντεκα χρόνια η Εθνική Ελλάδος κατέκτησε το Euro της Πορτογαλίας, γράφοντας την πιο «χρυσή» σελίδα
στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου
Αξέχαστος, απερίγραπτος, μοναδικός, ανεπανάλητπος είναι μερικές από τις λέξεις που μπορούν να χαρακτηρίσουν τον άθλο της εθνικής ομάδας στα γήπεδα της Πορτογαλίας το καλοκαίρι του 2004. Ένας μήνας... παράνοιας που ολοκληρώθηκε με τον μεγάλο τελικό απέναντι στην Πορτογαλία.
«Στόχος είναι η καλή εμφάνιση και ότι βγει». «Και έναν βαθμό να πάρουμε, ευχαριστημένοι θα είμαστε». «Έστω και ένα γκολ, θα είναι κάτι θετικό». Αυτά ήταν τα λόγια του Ότο Ρεχαγκελ, λίγες ημέρες πριν την έναρξη της διοργάνωσης. Μιας διοργάνωσης, η οποία έμελλε να αλλάξει για πάντα την ιστορία τόσο του ελληνικού όσο και του ευρωπαϊκόυ ποδοσφαίρου.
Τα αποτελέσματα που έφεραν την Έλλαδα στην κορυφή της Ευρώπης ήταν τα εξής:
Ελλάδα - Πορτογαλία 2-1 (Καραγκούνης 6', Μπασινάς 51' πέναλτι - Ρονάλντο 90'), Πόρτο, 12/06/2004
Ελλάδα - Ισπανία 1-1 (Χαριστέας 67' - Μοριέντες 28'), Πόρτο, 16/06/2004
Ελλάδα - Ρωσία 1-2 (Βρύζας 44' - Κιριτσένκο 2', Μπουλίκιν 17'), Φάρο Λούλε, 20/06/2004
Ελλάδα - Γαλλία 1-0 (Χαριστέας 65'), Λισαβόνα, 25/06/2004.
Ελλάδα - Τσεχία 1-0 (Δέλλας 105'), Οπόρτο, 01/07/2004
Ελλάδα - Πορτογαλία 1-0 (Χαριστέας 57'), Λισαβόνα, 04/07/2004
Ο θρίαμβος λεπτό προς λεπτό
Ο Ότο Ρεχάγκελ και οι παίκτες του είχαν φτάσει στον τελικό της Λισαβόνας αποκλείοντας την Τσεχία μετά από 105 λεπτά πραγματικής «μάχης». Το πλάνο για την κούπα ήταν σαφέστατο όπως και αποτελεσματικό. Άμυνα που… τσακίζει κόκκαλα και ένα κέντρο που δεν θα σταματάει να τρέχει ούτε δευτερόλεπτο.
Στο αγωνιστικό χώρο του «Ντα Λουζ» παρατάχθηκαν οι εξής ήρωες: Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Καψής, Δέλλας, Φύσσας, Γιαννακόπουλος, Μπασινάς, Ζαγοράκης, Κατσουράνης, Χαριστέας, Βρύζας.
Πόσο απέχει όμως η εκδίκηση από την ταπείνωση; Μα, φυσικά 90 λεπτά. Οι Πορτογάλοι δεν μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο για να νικήσουν τον τελικό, αλλά για να ταπεινώσουν μια ομάδα.
Το αργό τέμπο της Εθνικής μας έδειχνε να παγιδεύει τους Πορτογάλους, οι οποίοι προσπαθούσαν με μεμονωμένες ενέργειες του Φίγκο και του Ρονάλντο να νικήσουν τον Αντώνη Νικοπολίδη.
Ο Λουίς Φελίπε Σκολάρι είχε αρχίσει από νωρίς τις αλχημείες για να διασπάσει την γρανιτένια άμυνα της Ελλάδας, και μάλιστα πραγματοποίησε την πρώτη του αλλαγή στο 43’ (αναγκαστική) βγάζοντας τον Μιγκέλ και περνώντας τον Πάουλο Φερέιρα στον αγωνιστικό χώρο.
Το ημίχρονο ολοκληρώθηκε χωρίς τέρματα, αλλά όλοι πίστευαν πως το τέλος θα ήταν «γαλανόλευκο». Ελλάδα και Κύπρος και απόδημοι συμπατριώτες μας σε κάθε γωνιά του κόσμου ήξεραν πως ο Ρεχάγκελ και οι παίκτες του δεν θα μας απογοήτευαν.
Το ρολόι στο «Ντα Λουζ» είχε φτάσει στο 57ο λεπτό. Ο Άγγελος Μπασινάς πλησίαζε αργά την μπάλα για να εκτελέσει το κόρνερ, με τους πέντε χιλιάδες Έλληνες στις εξέδρες να ξεσηκώνονται λες και ήξεραν αυτό που θα συνέβαινε δευτερόλεπτα αργότερα.
Ο μέσος της Ελλάδας σέντραρε γλυκά και ο Άγγελος Χαριστέας, με την δύναμη 10 εκατομμυρίων Ελλήνων, πήδηξε πιο ψηλά από όλους κάνοντας το 1-0 και «παγώνοντας» το κατάμεστο «Ντα Λουζ», με τον Μάρκους Μερκ να δείχνει την σέντρα μέσα σε μια σιωπή που είχε την δύναμη ενός ολόκληρου λαού.
Τα 34 λεπτά για τον θρίαμβο θύμιζαν αιώνες. Τα 11 «λιοντάρια» έκλειναν κάθε χώρο μη αφήνοντας τους Πορτογάλους να πάρουν ανάσα. Ο Ότο Ρεχάγκελ έδωσε εντολή στους παίκτες να οπισθοχωρήσουν στα τελευταία 15 λεπτά, περνώντας παράλληλα τον Στέλιο Βενετίδη αντί του Στέλιου Γιαννακόπουλου για να κλείσουν καλύτερα οι πτέρυγες, όπου ο Φίγκο με τον Ρονάλντο εναλλάσσονταν διαρκώς δημιουργώντας ρήγματα.
Τελευταία δέκα λεπτά. Το ένα σουτ διαδέχεται το άλλο. Πότε ο Φίγκο, πότε ο Ρονάλντο προσπαθούν να νικήσουν τον Αντώνη Νικοπολίδη. Φευ! Ο κορυφαίος τερματοφύλακας του Euro 2004 διώχνει διαρκώς δίνοντάς μας κάθε ένα λεπτό το φιλί της ζωής.
Στο 86ο λεπτό ένα απρόσμενο γεγονός διακόπτει το παιχνίδι κόβοντας τον ρυθμό των Πορτογάλων, οι οποίοι επιτίθεντο κατά κύματα. Ο διάσημος Καταλανός εισβολέας, Jimmy Jump, θα μπει στο γήπεδο κατευθυνόμενος προς τον αρχηγό των Πορτογάλων, Λουίς Φίγκο, πετώντας του την σημαία της Μπαρτσελόνα, καθώς είχε μεταγραφεί λίγους μήνες πριν στην «μισητή» Ρεάλ.
Με την επανέναρξη, ο Φίγκο προσπάθησε (όντας έξω φρενών) να ισοφαρίσει, αλλά το αριστερό του σουτ μέσα από την περιοχή στις καθυστερήσεις, έγλειψε το δοκάρι περνώντας μόλις άουτ.
Τρία σφυρίγματα ακούστηκαν σαν το ομορφότερο τραγούδι σε όλη την υφήλιο, όπου υπήρχαν Έλληνες. Ο Μάρκους Μερκ έστειλε μια χώρα στους δρόμους να πανηγυρίσει το μεγαλύτερο θρίαμβο που έχει δει ποτέ ο παγκόσμιος αθλητισμός. Η Ελλάδα ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης! Η Λισαβόνα ξεσπούσε σε δάκρυα!
Η απονομή στους ήρωες
Με το σφύριγμα της λήξης η ελληνική αποστολή έγινε ένα κουβάρι. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Βασίλης Γκαγκάτσης έκλαιγε σαν μικρό παιδί στην αγκαλιά του «στρατηγού» Ότο. Η ελληνική σημαία ήταν στις πλάτες και των 23 παικτών, οι οποίοι δεν μπορούσαν να πιστέψουν τι είχαν πετύχει. Σε μια γωνία ο σούπερ σταρ της Πορτογαλίας, Κριστιάνο Ρονάλντο ξεσπούσε σε λυγμούς , ενώ οι Ίβηρες είχαν μείνει αποσβολωμένοι με τις εξέδρες να αδειάζουν, μην μπορώντας να αντέξουν το «γαλανόλευκο» πάρτι, το οποίο είχε μόλις ξεκινήσει.
Η εξέδρα είχε στηθεί στην σέντρα του «Ντα Λουζ», με τον θρύλο του πορτογαλικού ποδοσφαίρου, Εουσέμπιο, να μην μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του βλέποντας τους παίκτες της εθνικής του ομάδας να περνάνε και να αγγίζουν το βαρύτιμο τρόπαιο, αφού δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως για δεύτερη φορά εντός έδρας οι Έλληνες τους ταπείνωσαν.
Ένα - ένα τα παιδιά του Ρεχάγκελ περνούσαν να πάρουν τα μετάλλιά τους, από τον πρόεδρο της UEFA, Λέναρντ Γιόχανσον και τον Εουσέμπιο. Η ώρα είχε φτάσει. Ο πολυτιμότερος παίκτης της διοργάνωσης, Θοδωρής Ζαγοράκης πλησίασε το τρόπαιο. Ο Εουσέμπιο με τα μάτια του βουρκωμένα παρέδωσε την κούπα στον αρχηγό. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης τύλιξε την γαλανόλευκη στο τρόπαιο και η Ελλάδα ήταν και τυπικά η βασίλισσα της Ευρώπης.
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Λουίς Φίγκο, ο Ζιντεντίν Ζιντάν, ο Τιερί Ανρί, ο Ραούλ, ο Μοριέντες, ο Νέντβεντ, ο Μπάρος και οι λοιποί αστέρες βλέπουν ακόμη την Εθνική Ελλάδας και έχουν εφιάλτες.
Η Ελλάδα… μια αγκαλιά!
Μετά την απονομή δέκα εκατομμύρια Έλληνες ξεχύθηκαν σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας. Η Ομόνοια ήταν το… hotspot, καθώς περισσότεροι από 1 εκατομμύριο Έλληνες σε μια τεράστια αγκαλιά φώναζαν ρυθμικά τα ονόματα του Ότο Ρεχάγκελ και των παικτών του, ενώ η… καζούρα στους σταρ που έπεσαν θύματα της ομάδας μας, δεν σταμάτησε να δίνει και να παίρνει.
Χωρίς χρωματισμένους οπαδούς, χωρίς διακρίσεις ομάδων, ο χορός είχε στηθεί. Κανείς δεν κοιμήθηκε εκείνο το βράδυ. Γέροι, νέοι και παιδιά αγκαλιαζόντουσαν και δάκρυζαν από την χαρά τους. Το ραντεβού ωστόσο είχε ανανεωθεί για την επόμενη ημέρα. Όταν τα «γαλανόλευκα λιοντάρια» θα έφταναν στην πατρίδα με το βαρύτιμο τρόπαιο!
Η άφιξη των «πορθητών» της Λισαβόνας
Η Δευτέρα εκείνη δεν θύμιζε καμία τσαγκαροδευτέρα. Ο κόσμος είχε βγει στους δρόμους περιμένοντας την αποστολή των θριαμβευτών. Στο «Ελευθέριος Βενιζέλος», λίγο μετά τις 6:00 προσγειώνεται στην πατρίδα η αποστολή της Εθνικής. Δυο πυροσβεστικά οχήματα είχαν σχηματίσει μια υδάτινη αψίδα, για να περάσει το αεροπλάνο με τους παίκτες.
Στο πούλμαν οι Έλληνες ποδοσφαιριστές χοροπηδάνε σαν μικρά παιδιά. Απ' έξω ο κόσμος παραληρεί, κλαίει, αποθεώνει. Η Αττική Οδός έχει μετατραπεί σε ένα «γαλανόλευκο» πάρτι. Μηχανάκια και αμάξια συνοδεύουν την αποστολή μέχρι το Καλλιμάρμαρο. Κάθε πέντε μέτρα το πούλμαν σταματάει, για να αποθεωθούν οι «γαλανόλευκοι» ήρωες. Η Βασιλίσσης Σοφίας έχει μετατραπεί σε μια λαοθάλασσα και η Αθήνα έχει ρίξει τα τείχη της για να υποδεχτεί τους 23 θρύλους με τον προπονητή τους.
Το Καλλιμάρμαρο περίπου στις 21:00 υποδέχεται την αποστολή. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης μπαίνει με το τρόπαιο στο στάδιο και η νύχτα γίνεται μέρα. Ο τότε πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής εκφράζει τις ευχαριστίες του προς τους Πρωταθλητές Ευρώπης. Η Αθήνα για δεύτερη σερί μέρα δεν κοιμάται και η Ιστορία για το ελληνικό ποδόσφαιρο γράφεται με χρυσά γράμματα.
Φάνη Κατεργιαννάκη, Αντώνη Νικοπολίδη, Κώστα Χαλκιά, Στέλιο Βενετίδη, Γιάννη Γκούμα, Τραϊανέ Δέλλα, Μιχάλη Καψή, Νίκο Νταμπίζα, Γιούρκα Σεϊταρίδη, Τάκη Φύσσα, Γιώργο Γεωργιάδη, Στέλιο Γιαννακόπουλε, Θοδωρή Ζαγοράκη, Γιώργο Καραγκούνη, Κώστα Κατσουράνη, Παντελή Καφέ, Βασίλη Λάκη, Αγγελε Μπασινά, Βασίλη Τσιάρτα, Ζήση Βρύζα, Ντέμη Νικολαϊδη, Δημήτρη Παπαδόπουλε, Αγγελε Χαριστέα και Ότο Ρεχάγκελ…
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ!!!
Σοκ και δέος στον ξένο Τύπο!
Η επόμενη ημέρα βρήκε τον διεθνή Τύπο να υποκλίνεται στον Ότο Ρεχάγκελ και στους παίκτες του. Τα πρωτοσέλιδα στην Πορτογαλία ανέφεραν το σοκ που υπέστησαν οι Ίβηρες με τον πιο γλαφυρό τρόπο με τον ΚριστιάνοΡονάλντο να είναι στα περισσότερα από αυτά.
Στην Γερμανία, την πατρίδα του Ότο Ρεχάγκελ οι υποκλίσεις διαδέχονταν η μία την άλλη. «Ο Ρεχακλής οδήγησε την Ελλάδα στην μεγαλύτερη έκπληξη του παγκόσμιου αθλητισμού», ανέφεραν οι συμπατριώτες του Χερ Ότο.
Το CNN είχε πρώτη είδηση την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού από την «άσημη» Ελλάδα μιλώντας και αυτό για μια έκπληξη που όμοιά της δεν είχε ξαναδεί ο αθλητισμός (δυο χρόνια αργότερα στην Ιαπωνία οι Αμερικανοί θα γνώριζαν ακόμη ένα ελληνικό… σοκ από την Εθνική ομάδα μπάσκετ). «Η Ελλάδα κέρδισε το Euro 2004. Η κεφαλιά του Χαριστέα οδήγησε την Ελλάδα στο μεγαλύτερο σοκ όλων των εποχών στην ιστορία του ποδοσφαίρου».
Οι Γάλλοι δεν πίστευαν πως αποκλείστηκαν από την Εθνική, ωστόσο υποκλίθηκαν στο μεγαλείο της Ελλάδας. Σε όλο τον κόσμο τα ειδησεογραφικά πρακτορεία από την Αυστραλία μέχρι… την Νότια Αφρική είχαν πρώτη είδηση την κατάκτηση του Euro.
L`Equipe: «Greceissima. Η Ελλάδα είναι πραγματικά η πιο δυνατή. Πέρασαν την Πορτογαλία δύο φορές, τη Γαλλία και την Τσεχία, απέκλεισαν και την Ισπανία. Είναι οι βασιλιάδες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και διαφήμισαν με τον καλύτερο τρόπο τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο ισπανικός Τύπος καθώς και ο ιταλικός: «Η Ελλάδα σημείωσε τη μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία της», ήταν το πρωτοσέλιδο της El Mundo, ενώ η Gazzetta dello Sport ανέφερε: «Η Ελλάδα μύθος της Ευρώπης. Η εθνική του Ρεχάγκελ ανέβηκε στο θρόνο της Ευρώπης τη χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας».
Τέλος, το σοκ των Πορτογάλων αποτυπώνεται στις αναφορές του Τύπο της χώρας:
Record: «Και ο νικητής είναι η Ελλάδα. Η Εθνική μας ηττήθηκε στο Στάδιο του Φωτός. Το γκολ πέτυχε ο Χαριστέας, μετά το πρώτο και μοναδικό κόρνερ της Ελλάδας σε όλον τον αγώνα. Τώρα έφθασε η στιγμή που το πάρτι δίνει τη θέση του στη θλίψη, σε ένα απρόσμενο αποτέλεσμα, όπου πολύ λίγοι θα στοιχημάτιζαν τα χρήματά τους».
Α`Bola: «Η ψευδαίσθηση χάθηκε απόψε. Στο τέλος του Euro 2004. Ο Χαριστέας στο 57ο λεπτό ήταν ο σκόρερ του μοναδικού γκολ, που ανέβασε την ελληνική ομάδα στον Όλυμπο των νικητών και γκρέμισε τις προσδοκίες των Πορτογάλων».
